لوله های تک جداره

به طور کلی لوله های تک جداره به لوله هایی گفته می شود که تمامی قسمت های لوله به صورت یکنواخت (solid) بوده و سطح داخلی و خارجی صاف و هیچ پروفیل یادیواره ی ساختار مندی بین لایه ی داخلی و خارجی وجود نداشته باشد. معمولا این نوع لوله ها برای مواردی استفاده می شود که به علت سایز پایین امکان استفاده از لوله های دوجداره وجود نداشته باشد و یا مایع مصرفی داخلی این لوله تحت فشار بوده و مبحث فشار داخلی بیشتر از فشار خارجی مورد بحث باشد.

مواد اولیه ی مصرفی در لوله های پلی اتیلن مورد مصرف در مبحث لوله (درحال حاضر در کشور ما)به دو دسته ی HDPE80 و HDPE100 تقسیم می گردد در گذشته HDPE63 نیز جزﺀ این دسته ازمواد اولیه بود که تا چندی پیش استفاده ی آن دراین صنعت منسوخ گردیده است.

درضخامت های یکسان در یک نوع لوله, به طور عموم, مصرف HDPE100 به عنوان مواد اولیه باعث افزایش تحمل فشار داخلی نسبت به HDPE80 می گردد بنابرین برای بدست آوردن مقاومت های فشاری یکسان برای یک قطر خارجی مشخص از لوله, برای  تولید لوله ی تک جداره با مواد اولیه  HDPE100ضخامت کمتری نسبت به HDPE80 درنظر می گیرند؛ در نتیجه, درلوله های تک جداره مصرف HDPE100 متداول تر از HDPE80 می باشد مگر اینکه فشار خارجی نیز وجود داشته باشد ویا برای بسته بندی نیاز به ضخامت بیشتری باشد.

برخلاف لوله های دوجداره قطر مورد بحث لوله تک جداره, قطر خارجی آن می باشد که با افزایش ضخامت و مقاومت فشاری اسمی لوله مساحت مورد استفاده ی آن کاهش می یابد بنابر این درتعیین مقاومت فشاری باید دقت نمود تا کمترین مقاومت مورد نیاز باتوجه به ضریب اطمینان مناسب برای کاهش ضخامت دیواره ی لوله تعیین گردد.

جوش Butt Welding یکی از پرکاربردترین راه جهت اتصال دو لوله ی پلی اتیلنی تک جداره می باشد. دراین نوع جوش پس ازحرارت دادن دوسرلوله ومذاب نمودن قسمت انتهای این دولوله رابه صورت سربه سرتحت فشارقرارداده وپس ازخنک شدن ازحالت تحت فشاربودن خارج می نماید.